HATENA ความไทยๆแบบโอซาก้า

ความบังเอิญทำให้เราไปมีโอกาสมาสัมผัสร้านอาหารไทยในโอซาก้าในคืนหนึ่งที่ Hatena

สวัสดีปีใหม่... ปี 2018

อาจจะช้าไปนิดนึงแต่ยังอยู่ในเดือนมกราคมคิดว่ายังพอสวัสดีปีใหม่ได้ ด้วยความที่งานค่อนข้างยุ่งทำให้ คอลัมน์ต่างๆอาจจะดูขาดหายไปบ้าง ปีนี้ขอเริ่มด้วยเรื่องราวที่พวกเราเดินทางไปมาล่าสุดดีกว่า

ในทริปดูงานออกแบบโรงแรมของเราที่ Osaka - Kyoto เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา

คืนสุดท้ายหลังจากที่เดินเล่นอยู่แถวๆโรงแรมที่พัก

ขากลับบังเอิญเดินเจอร้านอาหารไทยแห่งหนึ่ง

"Hatena โอซาก้า"

ด้วยความที่นั่งดื่มร้านญี่ปุ่นๆมาหลายร้านแล้ว

เราเลยตกลงใจเข้าไปนั่งดื่มปิดท้ายทริปในร้านอาหารไทยแห่งนั้น

เมื่อก้าวเข้าไปในร้าน ผมเหมือนตัดขาดจากเมืองโอซาก้าชั่วขณะ...

ผมว่าความเป็นไทยมันไม่ใช่รูปแบบของศิลปะหรือวัฒนธรรม

มันคือวิถีชีวิต คือสันดานแบบคนไทย ที่สัมผัสปุ๊บก็รู้เลยว่ามันใช่

เพราะในร้านนี้ไม่มีรูปแบบศิลปะที่มันไท๊ยไทย ไม่มีลายกนก ไม่มีลายไทย ไม่มีผ้าไทย

แต่เป็นของที่เป็นสัญลักษณ์ ที่คนไทยเห็นก็คงเข้าใจ

ลองดูสิ แค่ดูเมนูก็โคตรจะไทยแล้ว

แม้จะเป็นคนญี่ปุ่นเต็มร้าน มีแค่พวกเราที่เป็นลูกค้าคนไทย

ผมก็ไม่รู้สึกว่าเป็นร้านญี่ปุ่น มันมีความสนุกสนานแบบไทยๆลอยอยู่

อย่างว่า เราดื่มกินร้องเพลงอะไรก็ไม่สนุกปากเท่าร้องเพลงไทยหรอก

ผมคิดถึงร้านนั่งดื่มที่มีกลิ่นอายแบบนี้ที่เคยนั่งในสมัยก่อน

ร้านที่แต่งโดยเจ้าของร้าน ที่ดูเหมือนแต่งไปมั่วๆ อยากเอาอะไรมาโชว์ก็ใส่ไป

อาจจะดูรกๆ ไม่มีไฮไลท์ ไม่ปัง แต่ผมรู้สึกว่าบางทีร้านที่รกๆแบบนี้มันกลับมีเสน่ห์ในบางอย่างที่ร้านออกแบบดีๆโดยนักออกแบบให้ไม่ได้ (อ้าว เป็นงั้นไป)

ร้านบางประเภท เช่น ร้านอาหารพื้นเมือง หรือร้านขายสินค้าที่มีลักษณะ craft handmade ถ้าออกแบบจริงจังเกินไป เมื่อใช้งานบางทีมันแข็งไป มันประดิษฐ์มากไป มันต้องมีความเป็นธรรมชาติเข้ามาบ้าง ร้านจะดูมีชีวิต มีความสัมพันธ์ของผู้คนอยู่ในนั้น และมันต้องแสดงถึงตัวตนของเจ้าของร้าน มีคาแรคเตอร์ โดยที่มีการใช้งานที่ดี

ยำวุ้นเส้นกับข้อไก่ทอดกับแกล้มในคืนนั้น ชนะอิซากะยะไก่เสียบไม้ปิ้งหรือเนื้อย่าง A5 ร้านอื่นๆจนขาดลอย

นั่งตกผลึกทางความคิดกันไปด้วยเบียร์คนละสองขวด ถึงแนวทางการทำงานของเรา หลังจากที่มุ่งเป้าเรื่องงานที่มี Storytelling ในปีที่แล้วทำให้เป้าหมายในการออกแบบในปีนี้ คือ